عفونت قارچی واژن
عفونت قارچی واژن یک بیماری شایع در میان بانوان می باشد.
به این دلیل که بیش از 75 درصد خانم ها احتمال ابتلای حداقل یکبار به این نوع عفونت قارچی را دارند، تصمیم به نگارش این مقاله گرفته ایم.
عفونت قارچی واژن دارای علائمی خاص است که در صورت رعایت موارد پیشگیرانه احتمال ابتلا به آن بسیار کاهش می یابد.
اگر افراد درمان این عفونت را به دلایلی مانند درمان های خانگی متعدد برای بر طرف شدن علائم و درمان، سهل انگاری و … جدی نگیرند با عوارض و مشکلات جدی روبه رو خواهند شد.
در این مقاله با بررسی مقالات دیگر به پاسخ سوالات رایج زیر خواهیم پرداخت:
- عفونت قارچی واژن چیست؟
- چه کسانی ممکن است به عفونت قارچی واژن مبتلا شوند؟
- علائم عفونت قارچی واژن چیست؟
- عللی که باعث عفونت قارچی واژن می شوند کدامند؟
- راه های پیشگیری از عفونت قارچی واژن چیست؟
- راه های درمان عفونت قارچی واژن چیست؟
- چه زمانی باید به پزشک متخصص مراجعه کنیم؟
در ابتدای امر بهتر است بدانید که روش های درمان و پیشگیری در حال پیشرفت هستند و صرفا مطالعه مقالات اینترنتی برای کسب اطلاعات به روز قابل استناد نیستند.
پزشکان متخصص با دادن مشاوره های حضوری، تلفنی و آنلاین طبیعتا انتخاب های بهتری برای ارتقا اطلاعات شما خواهند بود.
عفونت قارچی واژن چیست؟
واژن به طور طبیعی دارای تعداد مشخصی مخمر (قارچ یا مخمر کاندیدا آلبیکانس) و باکتری به نام لاکتوباسیلوس می باشد.
در صورتی که تعادل در تعداد قارچ ها و باکتری ها بهم بخورد، سلول های قارچی ممکن است تکثیر پیدا کنند.
به این اتفاق عفونت قارچی واژن گفته می شود که احتمال ابتلا به عفونت باکتری و قارچ های دیگر نیز طی این تغییر وجود دارد.
عفونت قارچی واژن در زنان عفونتی بسیار شایع است که از نوعی قارچ به نام مخمر کاندیدا آلبیکانس به وجود می آید.
این عفونت با نام های برفک واژن، مونیلیا و بیماری کاندیدیازیس نیز شناخته می شود.
بیش از سه چهارم بانوان حداقل یک بار در دهه های 20 تا 30 زندگی خود، عفونت قارچی واژینال را تجربه می کنند.
این آمار در دختران جوانی که هنوز عادت ماهیانه را تجربه نکرده اند و بانوان یائسه بیشتر بروز می کند.
این بیماری دارای نشانه ها و علائم مشخصی است که با مراجعه به پزشک و مصرف داروهای خوراکی و موضعی می توان آن را درمان نمود.
درمان های دارویی (خوراکی و موضعی) در درمان عفونت قارچی واژن موثر هستند.
باید به این نکته توجه داشته باشید این بیماری در بسیاری از موارد قابل درمان است اما اگر درمان آن جدی گرفته نشود ممکن است موجب مشکلات زیر شود:
- ناباروری
- تولد نوزادانی با وزن پایین
- سقط جنین
- عفونت رحم التهاب لگن
- ابتلا به اندومتریت پس از زایمان طبیعی
- احتمال افزایش ابتلا به اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی
- زایمان زودرس
- اختلالات مجاری ادراری
- و …
جهت آشنایی با بهترین متخصص زنان در سعادت آباد بر روی دکتر متخصص زنان در سعادت آباد
کلیک کنید
علائم عفونت قارچی واژن چیست؟
علائم ابتلا به عفونت قارچی ممکن است از حالت خفیف تا متوسط وابسته به نوع و شدت بیماری بروز کند.
این علائم معمولا شامل موارد زیر هستند:
- احساس خارش و تحریک در واژن و مجرای ورودی آن
- احساس سوزش در زمان دفع ادرار و برقراری رابطه جنسی
- بروز تورم و قرمز شدن بافت دهانه واژن
- احساس درد در ناحیه واژن
- به وجود آمدن بثورات پوستی در ناحیه واژن
- تورم و التهاب
- تغییر ترشحات طبیعی واژن به شکل ترشحاتی سفید رنگ، بدون بو و غلیظ
- بروز ترشحات آبکی از واژن
- و …
عللی که باعث عفونت قارچی واژن می شوند کدامند؟
همان طور که گفتیم علل متعددی در به هم زدن تعادل تعداد باکتری ها و مخمر ها در واژن موثر هستند.
از جمله موارد موثر بر این عدم تعادل:
- چاقی
- مصرف مداوم داروهای ضد بارداری و هورمون درمانی ها
- استرس روزانه و بیش از حد
- بارداری
- مصرف بلند مدت آنتی بیوتیک ها
- عدم توجه به بهداشت جنسی
- دیابت کنترل نشده
- ضعف سیستم ایمنی بدن
- عادات غذایی نا مناسب مانند مصرف بالای شیرینی جات
- پوشیدن لباس زیر نا مناسب
- عدم تعادل هورمونی در زمان های نزدیک به عادات ماهیانه
- و …
جهت آشنایی با بهترین متخصص زنان در شهریار بر روی دکتر متخصص زنان در شهریار
کلیک کنید
راه های پیشگیری از عفونت قارچی واژن چیست؟
همیشه پیشگیری بهتر از درمان بوده است.
اگر راه های پیشگیری از عفونت قارچی واژن را بشناسید بهتر می توانید برای کنترل و جلوگیری از بروز آن اقدام نمایید.
معمولا راه های پیشگیری از یک بیماری بسیار ساده هستند و پس از انجام آن ها در یک بازه زمانی طولانی به عادات درست ما تبدیل می شوند.
ازجمله روش های خوب برای پیشگیری از عفونت قارچی واژینال موارد زیر هستند:
- ناحیه تناسلی باید همیشه تمیز باشد.
- از محصولات زنانه معطر مانند خوشبو کننده مهبل، دستمال کاغذی های معطر و … پرهیز شود.
- از شورت ها و جوراب شلواری هایی با فاق نخی و سایز مناسب باید استفاده شود.
- برای رسیدن به وزن ایده آل و کاهش چربی های اضافه اقدام کنید.
- از وان حمام گرم، حمام کردن با آب بسیار گرم و … باید پرهیز کرد.
- از پوشیدن لباس ها، حوله، مایو و … مرطوب در مدت زمان طولانی پرهیز شود.
- در صورت ابتلا به دیابت، رژیم غذایی متناسب با شرایط جسمی خود را حفظ نمایید.
- پرهیز از دوش های واژینال زیرا باعث از بین بردن باکتری های طبیعی و مفید واژن می شود.
- مصرف آنتی بیوتیک ها باید با تجویز پزشک انجام شود، از مصرف آن ها بدون تشخیص پزشک بپرهیزید.
- استفاده کردن از کاندوم های لاتکس برای جلوگیری از انتقال عفونت از زنان و مردان توصیه می شود.
- مصرف قند وشیرینی جات باید کاهش یابد.
- از رفتن به حمام، وان و … که دسترسی عمومی دارد بپرهیزید.
- خشک کردن و شستن باید از جلو به عقب انجام شود.
- استفاده نکردن از صابون های دارای دئودورانت یا شامپو های آنتی باکتریال توصیه می شود.
- پد بهداشتی و تامپون در دوران عادت ماهیانه باید به طور مرتب در طول روز عوض شود.
- و …
جهت آشنایی با بهترین متخصص زنان در شرق تهران بر روی معرفی متخصص زنان در شرق تهران
کلیک کنید
راه های درمان عفونت قارچی واژن چیست؟
در زیر به برخی راه های درمان اشاره شده است اما بهترین راه برای درمان عفونت های قارچی، برای جلوگیری از ابتلای مجدد و یا تشدید علائم، مراجعه به پزشک متخصص و انجام درمان های دقیق تحت نظارت او است.
برای درمان عفونت قارچی واژن به دو عامل توجه خواهد شد:
- نوع عفونت
- شدت عفونت
در مواردی که عفونت قارچی خفیف است احتمالا پزشکان از روش دارو درمانی استفاده کنند. با دارو درمانی (تجویز یک یا چند دارو به صورت داروهای خوراکی، کرم ها، پماد ها یا شیاف) و مصرف منظم آن ها احتمال کاهش علائم نا خوشایند و درمان در طی چند روز (1 تا 7 روز) را ممکن خواهد بود.
پزشک ممکن است برای جلوگیری از عود مجدد عفونت قارچی واژن به مدت 4 هفته و هفته ای یکبار کپسول فلوکونازول راتجویز نماید.
از داروهایی که برای درمان عفونت قارچی تجویز می شوند:
- شیاف واژینال فیتوواژکس
- اسید بوریک
- کرم واژینال یا قرص واژینال کلوتریمازول
- کرم میکونازول واژینال
- قرص واژینال نیستاتین
- کپسول فلوکونازول (دارای ممنوعیت مصرف برای خانم های باردار، در صورت مصرف غیر آگاهانه باید با پزشک متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنید)
- ژل یا قرص مترونیدازول
- کرم واژینال کلیندامایسین
- کرم واژینال تریپل سولفا
- و …
در صورت برقراری رابطه جنسی با همسر در دوران ابتلا به عفونت قارچی واژن باید از کاندوم استفاده شود.
در مواردی که روش دارو درمانی پاسخگو نباشد یا علائم تشدید شوند، از روش های دیگر مانند داروهای قوی تر استفاده خواهد شد.
استفاده از روش های خانگی برای درمان عفونت قارچی واژن متداول است اما در برخی موارد مانند موارد زیر می تواند موجب مشکلاتی شود:
- خانم های باردار
- مطمئن نبودن از دلیل علائم و ابتلا به عفونت قارچی واژن
- افراد قرار گرفته در معرض عفونت های منتقل شده از طریق رابطه جنسی
- ابتلا به عفونت قارچی واژن به صورت مکرر (نیاز به تشخیص پزشک)
- و …
درمان های خانگی که برای عفونت قارچی واژن استفاده می شود:
- درمان های موضعی با عسل
- استفاده از آویشن، سیاه دانه، بابونه، پونه، چای کوهی و …
- مصرف سیر، سبزیجات، میوه ها سرشار از ویتامین های سی و دی
- استفاده از ماست های طبیعی حاوی پروبیوتیک (ماست های شیرین نشده و غیر طعم دار)
- مکمل های پروبیوتیک
- سرکه سیب
- جوش شیرین
- روغن نارگیل
- گلاب
- و …
یکی از نکات قابل توجه در درمان های خانگی این است که به دلیل احتمال بروز حساسیت، سوزش و … باید با نحوه استفاده درست از موارد ذکر شده در بالا آَشنا شوید و پس از آن اقدام به درمان نمایید.
در برخی شرایط مدت زمان درمان طولانی می شود که عوامل مختلفی مسبب آن است مانند:
- از بین رفتن میزان اسیدیته طبیعی واژن
- کاهش استروژن به دلیل قرار داشتن در دوره یائسگی
- استفاده از دوش واژینال
- و …
جهت آشنایی با بهترین متخصص زنان در منطقه 5 و غرب تهران بر روی لیست متخصص و دکتر زنان در منطقه 5 تهران کلیک کنید
چه زمانی باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنیم؟
توصیه می شود تنها در مواقع ضروری و بروز علائم ناشناخته به پزشک متخصص زنان مراجعه نشود.
چکاپ های منظم از بروز بسیاری از بیماری های احتمالی یا پیشگیری از آن ها کمک خواهد کرد.
در صورت قرار گرفتن در شرایط زیر با پزشک متخصص در ارتباط باشید:
- در صورت عدم درمان در طول دو هفته پس از شروع مصرف دارو ها
- تشدید علائم عفونت
- ابتلا به عفونت قارچی واژن بیش از 4 بار در سال
- داشتن نشانه های غیر معمولی مانند خونریزی از واژن، ترشحات بد بو و …
- بروز عفونت قارچی برای اولین بار
- داشتن سابقه عفونت واژن
- باز گشت علائم پس از درمان
- برقراری رابطه جنسی با افراد متعدد و داشتن شریک جنسی جدید
- تب
- بارداری
- داشتن بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا نقص در سیستم ایمنی بدن
- و …
